Afgelopen zaterdag was het zover. Tijd voor de grote schoonmaak. Eigenlijk gewoon mijn wekelijkse schoonmaakbeurt maar daar was ik al een tijdje niet aan toegekomen. Zo met het zonnetje erbij kreeg ik de kriebels. Ik heb gepoetst, gezogen, wc’s schoongemaakt, vuile was gedaan, kleren uitgezocht, bergen met was opgevouwen, ramen gesopt, de bijkeuken onder handen genomen en het konijnenhok uitgemest.
Oerdrift
Grappig, de week ervoor las ik in het AD dat de voorjaarsschoonmaak een soort oerdrift is. Iets wat in onze hersenen zit. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen. Alleen ga ik zelf niet heel rigoureus te werk. Anderen doen dat wel.
Keuken opruimen en schoonmaken
Ze nemen de keuken grondig onderhanden, halen de kastjes leeg en controleren de houdbaarheidstermijn van kruidenpotjes. Zo’n fanatiek schoonmakende dame zei in dezelfde krant dat ze een potje gemalen nootmuskaat van drie jaar geleden vond. Die moest eruit kennelijk. In haar ogen was dat niet meer goed.
Houdbaarheid van kruiden en specerijen
Maar waarom?, vroeg ik me af. Zonde van het geld want bedorven is het niet. Alleen de kwaliteit is wat achteruitgegaan. De geur wat minder sterk, kleur ietsjes fletser en de smaak minder intens wellicht. Maar meer ook niet. Je wordt er niet ziek van als je ze nog gebruikt.
Groei van bacteriën
Bacteriën kunnen namelijk niet groeien zonder water. En de potjes met kruiden en specerijen zijn nagenoeg droog. Daarom kun je ze heel lang bewaren. Zelfs tot ver over de ‘ten minste houdbaar tot’ datum. Zolang er maar geen vocht bij komt.
Gebeurt dat wel dan merk je dat. De inhoud klontert samen. En komt er nog meer vocht bij dan gaan schimmels groeien. Dan pas is het echt de hoogste tijd om de potjes weg te gooien.
